Książka pod tytułem
‘Tunele, głębiej” jest autorstwa Roderica Gordona i Briana Hilliamsa. Jest to
druga część z serii, opowiadającej o przygodach trzech przyjaciół, którzy udają
się do podziemnego miasta, aby odnaleźć ojca. Na początku książki poznajemy kobietę, jest
nią Sara Jerome. Udawała się ona do miejsca pod mostem. Odsunąwszy cegłę, Sara
zobaczyła tajne przejście, a w nim list. Z niego dowiedziała się, że jej brat,
„Tam” został zdradzony i odesłany do Styksów. Ludzi, którzy pragną śmierci
jej całej rodziny. Myśląc, że nie może być już gorzej, Sara doczytała, że
zrobił to jej własny syn. Załamana kobieta zaczęła płakać.
Następnie
przenosimy się do trzech przyjaciół: Cala, Willa i
Chestera, którzy chcąc odnaleźć ojca Cala i Willa, przemykają do pociągu, który
prowadzi do podziemnego miasta. Schowawszy się w wagonie z żywnością, przyjaciele
dostali się do celu swojej wyprawy. Przemknęli niezauważeni przez dziwnie mały
patrol Styksów do tajnego tunelu. Zaprowadził ich on na „Wielką Równinę”.
Wygłodzeni przyjaciele zaczęli szukać pożywienia. Call zawołał ich do dziwnej
jaskini, z której unosił się słodki zapach. W niej była rura, która
najprawdopodobniej transportowała ciepłą wodę do miasta oraz dziwne świecące
rośliny. Call potknąwszy się, próbując coś złapać, chwycił za tą roślinę. Call padł
na ziemię. Will i Chester usłyszeli dziwny syk. Z roślin zaczął się wydobywał
pył, który momentalnie zatykał drogi oddechowe.
Przerażeni chłopcy w pośpiechu
zaczęli wyciągać ciało Cala. Jednak
Chester, nie mogąc oddychać, musiał się wycofać. Nie czując tętna Cala, Will zostawił
jego ciało, ratując w ten sposób swoje życie.
Zostawiamy trzech przyjaciół i wracamy
do matki Willa i Cala, która poszukiwała syna, aby dowiedzieć się prawdy.
Dowiadujemy się także, że Will i Cal mieli jeszcze jednego brata, zmarł on
przez tamtejszą chorobę. Wmawiali jej, że nie mają na tą chorobę leków, jednak
Sara wiedziała, że lekarze mają je, ale nie mogą jej ich dać, bowiem tamtejsza
policja im tego zabrania. Sara mogła jedynie patrzeć jak jej dziecko umiera. Wiedząc,
że nie mogła ani chwili dłużej zostać w domu, uciekła z synami z podziemnego
miasta. Podczas ucieczki z kolonii, będąc ściganą przez Styksów, Sara musiała
zostawić Cala, aby była w stanie uratować, chociaż jednego syna. Gdy dostała
się na powierzchnię, Sara zostawiła Willa, aby poszukać jedzenia, jednak
zmęczenie spowodowane ucieczką sprawiło, że zemdlała. Gdy odzyskała przytomność
ujrzała jak Londyńska Policja zabiera jej drugie dziecko. Sara, wiedząc, że musi znaleźć wskazówkę,
gdzie udał się Will, postanawia włamać się do domu, w którym mieszka jego
rodzina zastępcza. Dom był pusty. Gdy Sara zaczęła go przeszukiwać, nagle
poczuła, że ktoś ją chwyta za ramię. Usłyszała głos: „Mam cię!”. Wystraszona,
że to może być Styks, Sara uderzyła osobę z całej siły. Była to Londyńska Policja.
Kobieta zaczęła uciekać przez tylnie drzwi, gdy uderzył ją drugi policjant. Ten
był silniejszy od niej i momentalnie zaczął ją obezwładniać. Gdy nagle coś
ugryzło go w rękę, policjant zwolnił uścisk, jednocześnie dając Sarze szansę na
ucieczkę. Zrzuciwszy już nieprzytomnego policjanta na ziemię, Sara poczuła
oddech zwierzęcia na plecach. Gdy otworzyła oczy, ujrzała Bratleby’ego. Była to
podziemna odmiana lamparta, którego jednak dawało się oswoić jak zwykłego kota.
Ta odmiana nie miała sierści. Był wysokości dużego psa.
Jeżeli chcecie wiedzieć, co
wydarzyło się dalej, przeczytajcie „Tunele, głębiej”. Polecam.
Jakub Longawa
